اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) یک وضعیت روانی است که با احساس بزرگی از خود، نیاز دائمی به تحسین و عدم همدلی نسبت به دیگران مشخص می شود. شناسایی یک خودشیفته می‌تواند چالش برانگیز باشد، زیرا آنها اغلب در ابتدا رفتارهای کاریزماتیک و جذاب از خود نشان می دهند. با این حال، نشانه ها و الگوهای خاصی وجود دارد که می‌تواند به شما در تشخیص ویژگی های خودشیفتگی در افراد کمک کند. در اینجا هشت مرحله و نوزده نکته برای شناسایی یک خودشیفته وجود دارد:

مرحله 1: خودشیفتگی را درک کنید

قبل از پرداختن به صفات و رفتارهای خاص، داشتن یک درک کلی از خودشیفتگی مهم است. از طریق منابع معتبری مانند کتاب های درسی روانشناسی، مجلات دانشگاهی یا وب سایت های سلامت روان مورد اعتماد خود را در مورد این اختلال آموزش دهید.

مرحله 2: رفتار آنها را مشاهده کنید

به نحوه رفتار فرد در موقعیت های مختلف بسیار توجه کنید. خودشیفته ها معمولاً رفتار بزرگ، تکبر، استحقاق و میل دائمی به توجه و تحسین از خود نشان می دهند.

نکته 1: عقده برتری

افراد خودشیفته اغلب احساس اغراق آمیزی از خود بزرگ بینی دارند و معتقدند که در جنبه های مختلف زندگی از دیگران برتری دارند. آنها ممکن است دائماً به دنبال تأیید و به رسمیت شناختن دستاوردهای خود باشند.

نکته 2: فقدان همدلی

یکی از ویژگی های اصلی خودشیفتگی عدم همدلی با دیگران است. خودشیفته ها برای درک یا ارتباط با احساسات و تجربیات اطرافیان خود تلاش می کنند.

نکته 3: رفتار دستکاری

خودشیفته ها دستکاری های ماهری هستند که از جذابیت، چاپلوسی و سایر تاکتیک ها برای کنترل و استثمار دیگران برای منافع خود استفاده می کنند. آن‌ها ممکن است درگیر آتش‌سوزی شوند، جایی که واقعیت را تحریف می‌کنند تا قربانیان خود را به ادراکات خود شک کنند.

مرحله 3: روابط آنها را ارزیابی کنید

نحوه تعامل فرد با دیگران، به ویژه در روابط نزدیک را بررسی کنید. خودشیفته ها اغلب روابط پرآشوبی دارند که با الگوی کاملا مطلوب سازی، کاهش ارزش و کنار گذاشتن مشخص می شود.

نکته 4: کاملا مطلوب سازی و کاهش ارزش

افراد خودشیفته تمایل دارند شریک یا دوستان خود را در مراحل اولیه یک رابطه بر روی یک پایه قرار دهند. با این حال، با گذشت زمان، ممکن است آنها را بی ارزش کنند و از آنها انتقاد کنند و باعث ناراحتی عاطفی شوند.

نکته 5: نداشتن حد و مرز

افراد خودشیفته معمولاً مرزهای ضعیفی دارند و به فضای شخصی و نیازهای عاطفی دیگران بی توجهی می کنند. آنها ممکن است به حریم خصوصی افراد دیگر حمله کنند، مکالمات را در انحصار خود درآورند یا رفتار کنترلی از خود نشان دهند.

نکته 6: استثمار

افراد خودشیفته حس استحقاق قوی دارند و ممکن است از دیگران برای برآوردن نیازهای خود استثمار کنند. آنها ممکن است از سخاوت مردم سوء استفاده کنند، آنها را برای منفعت شخصی دستکاری کنند، یا انتظار برخورد خاصی داشته باشند.

مرحله 4: به الگوهای ارتباطی توجه کنید

نحوه ارتباط فرد با دیگران را بررسی کنید، زیرا افراد خودشیفته اغلب الگوها و رفتارهای گفتاری خاصی را نشان می دهند.

نکته 7: تسلط بر مکالمه

افراد خودشیفته تمایل دارند بر مکالمات تسلط داشته باشند و آنها را به سمت خود هدایت کنند. آنها ممکن است مکرراً حرف دیگران را قطع کنند، موضوع را به خودشان تغییر دهند یا نظرات و تجربیات دیگران را نادیده بگیرند.

نکته 8: دستاوردهای اغراق آمیز

افراد خودشیفته اغلب به دستاوردهای خود می بالند و در توانایی های خود اغراق می کنند. آنها ممکن است دائماً با برجسته کردن دستاوردهای خود به دنبال تأیید و تحسین دیگران باشند.

مرحله 5: واکنش آنها به انتقاد را بشناسید

مشاهده کنید که فرد هنگام مواجهه با انتقاد یا بازخورد چگونه واکنش نشان می دهد. خودشیفته ها معمولاً با انتقاد دست و پنجه نرم می کنند و ممکن است با خشم، حالت تدافعی یا انکار کامل پاسخ دهند.

نکته 9: عزت نفس شکننده

علیرغم ظاهر ظاهری اعتماد به نفس، خودشیفته ها اغلب عزت نفس شکننده ای دارند. انتقاد، تصویر متورم آنها را از خود تهدید می کند و منجر به واکنش های تدافعی یا تهاجمی می شود.

نکته 10: عدم مسئولیت پذیری

افراد خودشیفته به ندرت مسئولیت اعمال خود را بر عهده می گیرند یا وقتی اشتباه می کنند اعتراف می کنند. آنها ممکن است تقصیر را به گردن دیگران بیندازند، بهانه بیاورند یا هرگونه اشتباهی را انکار کنند.

مرحله 6: سطح همدلی آنها را ارزیابی کنید

با مشاهده اینکه چگونه به احساسات و نیازهای دیگران پاسخ می‌دهند، ظرفیت فرد برای همدلی را تعیین کنید.

نکته 11: فقدان حمایت عاطفی

افراد خودشیفته برای ارائه حمایت عاطفی یا حضور در کنار دیگران در مواقع ضروری تلاش می کنند. آنها ممکن است احساسات دیگران را نادیده بگیرند و صرفاً بر نیازهای خود تمرکز کنند.

نکته 12: عدم پشیمانی

هنگامی که افراد خودشیفته به دیگران آسیب می‌رسانند یا به دیگران آسیب می‌رسانند، اغلب فاقد پشیمانی یا گناه واقعی برای اعمال خود هستند. آنها ممکن است رفتار خود را توجیه کنند کمترین نگرانی را نسبت به عواقب اعمال خود نشان می دهند.

مرحله 7: نیاز آنها به کنترل را ارزیابی کنید

نیاز فرد به کنترل و قدرت را در جنبه های مختلف زندگی خود ارزیابی کنید.

نکته 13: کنترل رفتار

افراد خودشیفته تمایل زیادی به کنترل موقعیت ها و افراد اطراف خود دارند. آنها ممکن است دیگران را برای حفظ سلطه یا اعمال قدرت در روابط دستکاری کنند.

نکته 14: احساس استحقاق

افراد خودشیفته اغلب معتقدند که مستحق رفتار و امتیازات ویژه هستند. آنها ممکن است انتظار داشته باشند که دیگران بدون در نظر گرفتن احساسات یا مرزهای دیگران، نیازهای آنها را برآورده کنند.

مرحله 8: در صورت لزوم به دنبال کمک حرفه ای باشید

اگر مشکوک هستید که فردی ممکن است به اختلال شخصیت خودشیفته مبتلا باشد، ضروری است با یک متخصص سلامت روان برای تشخیص دقیق و راهنمایی در مورد نحوه برخورد موثر با وضعیت مشورت کنید.

شناسایی یک خودشیفته تنها بر اساس این مراحل و نکات ممکن است تشخیص قطعی ارائه نکند. فقط یک متخصص سلامت روان واجد شرایط می‌تواند اختلال شخصیت خودشیفته را تشخیص دهد.